ประวัติศาสตร์

หอดูดาวแห่งชาติสมัยใหม่ในญี่ปุ่น มีจุดเริ่มต้นมาจากหอดูดาวที่ตั้งขึ้นในย่านอาซาบุได (ปัจจุบันอยู่ในเขตมินาโตะของโตเกียว) โดยสำนักอุทกศาสตร์ของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น

เมื่อมีการจัดตั้งภาควิชาวิทยาศาสตร์ดาราศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยหลวงโตเกียว (ปัจจุบันคือมหาวิทยาลัยโตเกียว) หอดูดาวแห่งใหม่ได้จัดตั้งขึ้นที่อาซาบุมินามิอานะโจ ในฐานะสถาบันวิจัยในเครือ กลายเป็น หอดูดาวโตเกียว (東京天文台) อยู่ในสังกัดของมหาวิทยาลัย เนื่องจากการพัฒนาเขตเมืองของโตเกียว พื้นที่รอบ ๆ อาซาบุจึงเริ่มไม่เหมาะสมสำหรับการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์เนื่องจากแสงไฟที่รบกวนเพิ่มขึ้นในตอนกลางคืน ด้วยเหตุผลนี้จึงตัดสินใจย้ายที่ตั้งไปที่มิตากะ ซึ่งขณะนั้นเป็นหมู่บ้านเกษตรกรรมที่มีป่าไม้และทุ่งนากว้างขวาง แต่ในขณะเดียวกันก็มีการคมนาคมที่ดีขึ้นเนื่องจากการเปิดให้บริการโคบุเท็ตสึโด (ปัจจุบันคือสายหลักชูโอของ JR) โดยการก่อสร้างเริ่มขึ้นในปี 1914 เจ้าหน้าที่และครอบครัวซึ่งไม่เต็มใจที่จะออกจากเมืองในตอนแรกก็ได้ย้ายไปอยู่ที่บริเวณมิตากะหลังจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่คันโต (ปี 1923)[1]

หอดูดาวดาราศาสตร์โตเกียวได้รับการถ่ายโอนและรวมเข้ากับสถาบันวิจัยของมหาวิทยาลัยนาโงยะ และกระทรวงศึกษาธิการ และกลายเป็นหอดูดาวแห่งชาติ ซึ่งเป็นสถาบันวิจัยภายใต้การควบคุมโดยตรงของกระทรวงศึกษาธิการ เนื่องจากการปฏิรูปการบริหาร สถาบันวิจัยแห่งชาติ 4 แห่ง เช่น สถาบันวิทยาศาสตร์โมเลกุล จึงได้รับการบูรณาการ จัดระเบียบใหม่ และรวมเข้าด้วยกัน และกลายเป็นหอดูดาวแห่งชาติในสังกัดของสถาบันวิทยาศาสตร์ธรรมชาติแห่งชาติ